با نشستن پشت فرمان تویوتا پریوس 2016-2017 از موقعیت قرارگیری راننده و میزان دید کافی به بیرون کابین احساس رضایت خواهید کرد. با توجه به سایز نه‌چندان بزرگ این خودرو، راننده از تسلط کافی بر ابعاد تویوتا پریوس برخوردار خواهد بود. به دلیل شروع به کار پیشرانه از طریق موتور الکتریکی، در لحظه استارت صدایی به گوش نمی‌رسد و راننده صرفا با نگاه به نمایشگر بالای داشبورد و مشاهده کلمه Ready متوجه آماده به کار بودن خودرو می‌شود. پس از گذشتن سرعت پریوس از رقم 45 کیلومتر بر ساعت، پیشرانه بنزینی با ندایی بسیار آهسته وارد مدار می‌شود و قدرت خود را از طریق گیربکس E-CVT به‌سوی چرخ‌های جلو ارسال می‌کند. عادت کردن به وضعیت و شمایل اهرم دنده نیز به کمی زمان نیاز دارد. عملکرد مناسب سیستم تعلیق این خودرو، سواری نرم و راحتی را برای کاربران تویوتا پریوس 2016-2017 به ارمغان آورده و مانورپذیری خودرو به واسطه دقت کافی سیستم فرمان بهبود یافته است. با این حال، به دلیل استفاده تویوتا از رینگ‌های 15 اینچی می‌توان اظهار کرد که هندلینگ و پایداری خودرو به‌ویژه در سرعت‌های بالا و حین عبور از پیچ‌ها، با ضعف‌هایی همراه است. ترمزهای پریوس به سیستم بازیابی انرژی مجهز هستند که علاوه بر توانایی مناسب در متوقف ساختن خودرو، باعث شارژ باتری نیکل-متال-هیدرید نیز خواهند شد. همچنین با انتخاب حالت رانندگی «POWER» شتاب‌گیری خودرو بهبود می‌یابد؛ در حالت «ECO» نیز از چالاکی خودرو کاسته شده و حواس پریوس بر بهینه‌سازی مصرف سوخت متمرکز خواهد شد.

تویوتا پریوس 2016-2017 سدانی پاک، کم‌مصرف، ایمن، نسبتا جادار و متمایز به‌حساب می‌آید که هنوز در بازار ایران به جایگاه واقعی خودش دست نیافته است. قیمت نسبتا بالا، پیچیدگی فنی پیشرانه هیبریدی و نگرانی مشتریان بابت هزینه تعمیرات و خدمات پس از فروش این خودرو، از جمله عوامل مهجور ماندن پریوس پرآوازه در کشورمان به شمار می‌روند. می‌توان پیش از خرید تویوتا پریوس 2016-2017، سدان‌های نظیر هیوندای النترا، تویوتا کرولا و کیا سراتو 2017 را نیز در لیست اولویت‌های خود قرارداد.