کابین خودرو بسیار خسته‌کننده و ملال‌آور بوده و هیچ خلاقیتی در آن وجود ندارد. در طراحی داشبورد از پلاستیک خشک استفاده شده است و قطع به یقین پس از مدتی دچار سروصدا خواهد شد، مشکلی که اگر سوار نیسان شده باشید قطعا متوجه آن شده‌اید. مونتاژ قطعات کیفیت پایینی داشته و به هیچ وجه انتظارات را برآورده نمی‌نماید. صندلی‌های خودرو راحت نبوده و در مسافات طولانی موجبات ناراحتی سرنشینان را به وجود می‌آورند. این خودرو فاقد امکانات و آپشن‌های معمول است به طوریکه سایپا در وبسایت خود از فرمان دوتکه به عنوان آپشن نام برده است!

از منظر زیبایی‌شناختی، هیچ المان جذابی در ظاهر این خودرو وجود نداشته و به جرات می‌توان گفت، زیبایی ظاهری اصلا در اولویت سایپا نبوده است. در نمای روبروی خودرو با چراغ‌های گردی مواجه هستیم که به شدت بدقواره و بی‌ریخت هستند. جلوپنجره خودرو مستطیل‌شکل بوده و در داخل آن مستطیل‌های کوچکتر تعبیه شده‌اند. سپر خودرو نقره‌ای رنگ است و از این لحاظ با جلوپنجره نقره‌ای رنگ، همخوانی دارد. خطی برجسته درمیانه کاپوت از پنجره جلو تا جلوپنجره کشیده شده است که گویی وظیفه حجم‌دهی به کاپوت را بر عهده داشته است! در حال کلی باید اذعان داشت المان‌های ظاهر در هماهنگی با همدیگر، توانسته‌اند ظاهری زمخت و نازیبا برای نیسان به ارمغان آورند!

نیسان زامیاد به صورت انژکتوری بنزینی، انژکتوری دوگانه سوز و دیزلی روانه بازار شده است. نوع انژکتوری آن مجهز به موتور 2400 سی‌سی است که در مدل بنزینی و دوگانه‌سوز به ترتیب قادر به تولید 100 و 90 اسب بخار توان و 190 و 180 نیوتن‌متر گشتاور است. نوع دیزلی مجهز به موتور 2800 سی‌سی است که قادر به تولید 93 اسب بخار توان و 225 نیوتن‌متر گشتاور است. مصرف سوخت مدل انژکتوری 13 لیتر در هر 100 کیلومتر و مدل دیزلی 9 لیتر در هر 100 کیلومتر است. استاندارد آلایندگی هر دو مدل یورو4 است.

شاید بزرگترین ضعف زامیاد ایمنی پایین آن باشد چراکه فاقد حداقل امکانات ایمنی لازم است. هر ساله شاهد تصادفات زیادی هستیم که یک پای آن، نیسان زامیاد است و بی‌دلیل نیست که این خودرو لقب آبی وحشی را با خود یدک می‌کشد. اگر بخواهیم به امکانات ایمنی این خودرو اشاره نماییم، فقط به ترمز ضد قفل و اعمال الکترونیکی نیروی ترمز می‌رسیم که برای چنین خودرویی اصلا کافی نیست.