تولید خودروی پراید به سفارش شرکت آمریکایی فورد به شرکت ژاپنی مزدا در سال 1986 استارت خورد. خودرویی که با نام فورد فستیوا در کشور آمریکا شناخته می شد و البته در ژاپن مزدا 121 بود. از اواسط سال 1987 شرکت فورد لیسانس تولید خودروی فورد فستیوا را به شرکت کیا موتورز کره جنوبی نیز اهدا کرد و این خودرو با نام پراید در این کشور تولید شد. تولیدات اولیه این خودرو به صورت سه در هاچ بک بوده است که اولین کاربرد آن در ناوها و ناوچه های آمریکایی بوده که نیاز به خودرویی سبک و کم مصرف داشته‌اند. اما پراید برای اولین بار در سال 1372 در ایران تولید شد و همه مدل­های آن زمان از نوع کاربراتوری بودند. پرایدهایی که قطعات آن از کره وارد می‌شدند با نام DM در بازار عرضه می‌شدند تا سایپا شروع به ایرانی‌سازی قطعات خودرو کرد و نام نسیم را برای هاچ بک برگزید. در آن زمان به دلیل مصرف پایین و البته قیمت مناسب این خودرو نسبت به گزینه‌های دیگر موجود مورد توجه مردم قرار گرفت. در آن سال‌ها کمتر توجهی به مسئله ایمنی خودرو می‌شد. همه این شرایط برای خودرویی بود که در ایران مونتاژ می‌شد و قطعات آن از خارج از کشور وارد می شد. پرایدهای انژکتوری خیلی دیر و از سال 1382 وارد بازار شدند. پس از گذشت سال‌های متمادی پراید هاچ بک امروزی شده، با پلت فرم جدید (X100) و با نام پراید 111 یا سایپا 111 تولید شدند تا جایگزین پراید نسیم شوند. تفاوت عمده این خودرو با مدل‌های قبلی هاچ بک تولیدی در چراغ‌های جلو و عقب، شکل پنجره عقب و برخی موارد جزیی دیگر بود.