نمای داخلی نسل اول رنو لوگان آن‌قدر ساده و کم‌جزئیات بود که حتی بیشتر از نمای خارجی آماج انتقادات مختلف قرار گرفت، اما در نسل دوم این بخش تغییرات فراوانی را تجربه کرده و طراحی آن کاملا بهبود یافته است. استفاده از تریم دورنگ مشکی و کرم برای کابین رنو سیمبل سبب شده تا اندکی حس تجمل‌گرایی به مخاطب منتقل شود. چیدمان ادوات کابین نیز ارگونومیک است و می‌توان تا حدودی کابین رنو سیمبل را برای خودرویی در این رنج قیمتی زیبا و قابل‌قبول توصیف کرد. یکی دیگر از نقاط ضعف نسل اول رنو لوگان نیز با افزودن امکانات رفاهی متعدد نظیر نمایشگر به رنو سیمبل رفع شده است. رنو سیمبل در دو تیپ فول آپشن یا LE‌ و نیمه‌فول یا PE توسط نگین خودرو به‌دست مشتریان ایرانی رسید و اکنون هر دو نمونه این خودرو را می‌توان در بازار یافت. کروز کنترل، کامپیوتر سفری، سیستم صوتی با امکان کنترل از پشت فرمان، نمایشگر هفت اینچی، سیستم تهویه اتوماتیک و آینه‌های برقی بخشی از امکانات تیپ فول رنو سیمبل هستند که بخشی از آن‌ها را در تیپ نیمه‌فول نخواهید یافت.

نسل اول رنو لوگان طراحی فوق‌العاده‌ ساده‌ای داشت تا جایی که حتی در بازار انحصاری و محدود ایران نیز این طراحی موردانتقاد واقع شد. نسل دوم رنو لوگان یا همان رنو سیمبل نیز پیش از آن‌که یک خودرو کاملا جدید باشد، شبیه به یک فیس‌لیفت اساسی بر روی رنو لوگان نسل اول به‌نظر می‌رسد. همین ظاهر ساده در کنار قیمت بالا به دلیل قوانین واردات سبب شد تا رنو سیمبل از اقبال خوبی در کشورمان برخوردار نباشد. اگر با داچیا داستر یا رنو داستر آشنایی داشته باشید، خطوط طراحی آشنایی را در رنو سیمبل خواهید دید. چراغ‌های مربعی شکل جلو به همراه جلوپنجره مستطیل مشکی‌رنگ از مشخصه‌های بارز طراحی سیمبل هستند. در قسمت عقب نیز شاهد دو چراغ مربعی شکل ساده هستیم که کمی جذاب‌تر از چراغ‌های مثلثی شکل نسل اول به‌نظر می‌رسد. نمای جانبی خودرو نیز فاقد هرگونه خطوط بوده و در کمال سادگی طراحی شده است. این ظاهر در مقایسه با دیگر خودرو اقتصادی بازار یعنی هیوندای اکسنت به‌وضوح ضعیف‌تر است.

تجربه رانندگی رنو سیمبل جایی است که تفاوت اساسی میان نسل اول و دوم رنو لوگان را حس خواهید کرد. فرمان هیدرولیک این خودرو با تنظیمات جدید خود هندلینگ بهتری را نصیب رنو سیمبل کرده هرچند همچنان حس دقیقی را از جاده به راننده منتقل نمی‌کند. گیربکس چهارسرعته رنو سیمبل عملکرد قابل‌قبولی دارد و در صورت قرار دادن تنظیمات بر روی حالت تیپ ترونیک، اجازه تعویض دنده دستی را به راننده خواهد داد. همانطور که در نمونه‌های اتوماتیک تندر 90 نیز شاهد این موضوع بودیم، شتاب‌گیری سیمبل نیز در دنده‌های سنگین با مقداری تأخیر همراه است، اما میزان کندی در شتاب ثانویه به‌مرور کاهش خواهد یافت. یکی از مشکلاتی که رنو تندر 90 با آن دست‌وپنجه نرم می‌کرد، ارتفاع زیاد این خودرو بود که موجب می‌شد خودرو تعادل خوبی نداشته باشد. رنو سیمبل نسبت به نسل اول لوگان ارتفاع کمتری دارد و سیستم تعلیق نیز بروز شده است، در نتیجه پایداری خودرو به‌طور محسوسی افزایش داشته و سرپیچ‌ها به مشکل برنخواهید خورد اما همچنان اثری از کنترل کشش یا پایداری در این خودرو به چشم نمی‌خورد. فضای کابین رنو سیمبل همچون رنو تندر 90 کاملا جادار است و به لطف بهره‌مندی از سقف بلند، ارتفاع سر مناسبی را در اختیار سرنشینان قرار می‌دهد. طراحی بهتر صندلی‌ها نیز راحتی بیشتری را برای افراد درون کابین سیمبل فراهم می‌کند تا بتوان برای مسافرت‌های طولانی نیز از سیمبل استفاده کرد. تنها نکته منفی که رنو سیمبل به‌عنوان نسل دوم لوگان همچنان پابرجا مانده، ترمزهای کاسه‌ای عقب است که برای یک خودرو وارداتی در این رنج قیمتی چندان جالب نخواهد بود.

زیر کاپوت رنو سیمبل همان پیشرانه نام آشنای K4M‌ رنو قرار گرفته که 1.6 لیتر حجم داشته که حداکثر 105 اسب‌بخار قدرت و 145 نیوتن‌متر گشتاور را تولید می‌کند. این پیشرانه در نسل جدید از سیستم زنجیر تایم به‌جای تسمه تایم استفاده می‌کند که دوام بالاتر و استهلاک کمتری را نسبت به گذشته برای رنو سیمبل فراهم کرده است. گیربکس رنو سیمبل نیز از نوع چهارسرعته اتوماتیک است که انتخابی معقول برای سدان‌های اقتصادی تلقی می‌شود. مصرف سوخت 7.1 لیتر در صد کیلومتر به حالت ترکیبی رنو سیمبل را به یکی از اقتصادی‌ترین خودروهای درون‌سوز موجود در بازار تبدیل می‌کند و نقطه قوت اصلی این خودرو است. شتاب‌ صفر تا صد رنو سیمبل نیز در منابع رسمی 10.1 ثانیه اعلام شده که برای یک سدان اقتصادی بسیار مطلوب به‌نظر می‌رسد.

یکی از ویژگی‌های برتری‌بخش رنو لوگان در بازار کشورهای درحال‌توسعه، امتیاز مناسب ایمنی این خودرو در مقایسه با خودروهای چینی همرده محسوب می‎شود. رنو سیمبل نیز به‌عنوان نسل دوم لوگان توسط موسسه اروپایی یوروانکپ مورد آزمون ایمنی قرار گرفته که حاصل آن کسب سه ستاره ایمنی از پنج ستاره ممکن بوده است. در زمینه امکانات ایمنی رنو سیمبل در سطحی حداقلی ظاهر می‌شود. ترمزهای دیسکی جلو و کاسه‌ای عقب مجهز به ABS و EBD، دو کیسه هوا و سنسور عقب عمده تجهیزات ایمنی رنو سیمبل هستند که در مقایسه با هیوندای اکسنت چندان قابل‌قبول نیستند اما قدرت رقابت با خودروهای چینی را به سیمبل اعطا می‌کنند.

رنو سیمبل به‌عنوان نسل دوم رنو لوگان، کیفیت بالاتر، سواری بهتر و امکانات بیشتری را به خریدار خود ارزانی می‌دارد و به‌عنوان یک سدان اقتصادی اروپایی خودرویی پذیرفته شده است. با این وجود عرضه طولانی‌مدت نسل اول این خودرو به‌صورت مونتاژی در کشور و اختلاف قیمت قابل‌توجه رنو تندر 90 و رنو سیمبل به‌واسطه تعرفه‌های گمرکی، فروش این خودرو در کشور را با مشکل مواجه کرده است. رنو سیمبل در ذهن مشتری ایرانی جایگاه متفاوتی نسبت به رنو تندر 90 ندارد و این جایگاه حتی با عرضه نسخه فیس‌لیفت تندر 90 یعنی تندر پلاس بیشتر تضعیف شد، چرا که مشتری ایرانی لزومی نمی‌بیند تا دوبرابر هزینه لازم برای خرید تندر پلاس را صرف خرید رنو سیمبل وارداتی کند و ترجیح می‌دهد تا نیم‌نگاهی به دیگر سدان‌های اقتصادی وارداتی همچون هیوندای اکسنت داشته باشد که ظاهر زیباتر و امکانات بیشتری را در خود جای داده‌اند. در نتیجه چنین رویکردی، رنو سیمبل در ایران فروش ناامیدکننده‌ای داشت و نتوانست توجه مشتریان ایرانی را به خود جلب کند. به همین دلیل امروزه خریدوفروش رنو سیمبل در بازار خودروهای کارکرده رونق چندانی ندارد و در مقایسه با خودروهایی همچون کیا سراتو سایپا و هیوندای اکسنت، می‌توان رنو سیمبل را خودرویی شکست‌خورده قلمداد کرد.