پارس‌خودرو در طراحی کابین نسخه ایرانیزه‌شده تندر 90 هیچ تغییراتی اعمال نکرده است. کابین پارس خودرو درست مانند نمونه اولیه خود از یک طراحی ساده و قدیمی برخوردار است. متریال به‌کاررفته در ساخت داشبورد این خودرو از جنس پلاستیک سخت و ارزان‌قیمت بوده و از ترکیب رنگ‌های طوسی و نقره‌ای تشکیل شده است. امکانات رفاهی این خودرو به‌عنوان یک سدان اقتصادی در وضعیت پایه قرار دارد که شامل سیستم تهویه هوای دستی، تنظیمات 6 حالته صندلی راننده و سرنشین جلو، آینه‌های جانبی با تنظیم برقی و گرم‌کن می‌شود. در نسخه‌های قدیمی‌تر پارس تندر شاهد یک سیستم صوتی ساده هستیم، اما در سال 1397 پارس‌خودرو به‌طور محدود برخی از نمونه‌های سفارشی پارس تندر را به سیستم مولتی‌مدیا شامل مانیتور لمسی، بلوتوث و نویگیشن مجهز کرد که بسیار مجهزتر از نمونه‌های پایه به‌نظر می‌رسند. به‌عنوان یکی از نقاط قوت پارس تندر می‌توان به فضای داخلی جادار آن اشاره کرد که درست مانند نمونه فرانسوی فضای مناسبی را در اختیار سرنشینان قرار می‌دهد. علاوه‌بر این صندوق‌عقب نیز از ظرفیتی در حدود 500 لیتر برخوردار است که یک امتیاز ویژه برای خانواده‌های ایرانی محسوب می‌شود.

ابعاد و اندازه‌های پارس تندر درست مانند تندر 90 نسخه E2 مونتاژ ایران‌خودرو بوده و ظاهر جعبه‌مانند خود را حفظ کرده است. در نمای ظاهری پارس تندر، تنها شاهد تغییرات بسیار جزئی هستیم و این سدان فیس‌لیفت شده ایرانیزه همچنان در بخش طراحی ضعف‌های فراوانی دارد. در نمای جلویی خودرو، هیچ تغییری به چشم نمی‌خورد و همان طراحی ساده نمونه اولیه تندر 90، در پارس تندر نیز پیاده‌سازی شده است. گرافیک چراغ‌ها، جلوپنجره و خطوط حجمی روی بدنه درست مانند نمونه اولیه این خودرو به‌نظر می‌رسد. در نمای جانبی پارس تندر نیز تغییر قابل‌توجهی اعمال نشده و تنها ضخامت زه کنار درب افزایش یافته است. عمده تغییراتی که در پارس تندر شاهد هستیم، به نمای پشتی خودرو مربوط می‌شود. از مهم‌ترین تغییرات نمای پشت این خودرو می‌توان به تغییر مکان چراغ مه‌شکن عقب به وسط سپر، تغییر مکان جای پلاک از روی سپر به روی صندوق و طراحی مجدد چراغ و سپر عقب خودرو اشاره کرد.

در نمونه‌های اولیه پارس تندر شاهد گیربکس 5 سرعته دنده دستی JH3 هستیم، اما از سال 1396 پارس‌خودرو گیربکس پیشرفته‌تر JHQ را جایگزین نمونه قبلی کرد که به کلاچ هیدرولیکی مجهز بوده و از نظر استهلاک، هزینه نگهداری و طول عمر در وضعیت بهتری قرار دارد. این خودرو در مقایسه با سایر سدان‌های بازار مرکز ثقل بالاتری دارد؛ به همین دلیل تجربه رانندگی متفاوتی را برایتان رقم می‌زند. پارس تندر از موتور 1.6 لیتری با قدرت 105 اسب‌بخار و گشتاور 140 نیوتن‌متر بهره می‌برد که کشش و چالاکی مطلوبی را برای این خودرو به همراه داشته است. فاصله نسبتا زیاد پارس تندر از سطح زمین باعث می‌شود تا این سدان جمع‌وجور حین عبور از پیچ‌ها از پایداری چندانی برخوردار نباشد و احساس ناخوشایندی را به سرنشینان منتقل کند. البته ارتفاع بیشتر پارس تندر در کنار سیستم تعلیق مک فرسون و قطعات جلوبندی مستحکم باعث می‌شود این خودرو در جاده‌های ناهموار عملکرد مطلوبی از خود نشان دهد. ترمزهای محور جلو و عقب پارس‌تندر به‌ترتیب از نوع دیسکی و کاسه‌ای هستند که برای خودرویی در این رنج قیمتی چندان پسندیده به‌نظر نمی‌رسد، اما درمجموع عملکرد آن‌ها به‌گونه‌ای است که در ترمزگیری روزمره شما را دل‌زده نمی‌کنند.

پارس تندر به پیشرانه 4 سیلندر 16 سوپاپ با حجم 1598 سی‌سی مجهز شده است که در تندر 90، تندر 90 پلاس و ساندرو نیز شاهد آن هستیم. این پیشرانه که با کد K4M شناخته می‌شود، توانایی تولید قدرت 105 اسب‌بخار در 5750 دور در دقیقه و گشتاور 140 نیوتن‌متر در 3750 دور در دقیقه را دارد. نیروی تولیدشده توسط موتور این خودرو، به‌واسطه یک گیربکس 5 دنده دستی به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. این پیشرانه از کیفیت ساخت بالایی برخوردار بوده و طی این سال‌ها توانسته است کیفیت، دوام و توانایی قابل‌قبولی را از خود به‌نمایش بگذارد. پارس تندر از نظر چالاکی در وضعیت مطلوبی قرار دارد و قادر است در حدود 10.5 ثانیه از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر در ساعت برسد. حداکثر سرعت قابل‌دستیابی در این سدان ایرانی-فرانسوی 175 کیلومتر بر ساعت اعلام شده است. سایپا میزان مصرف سوخت ترکیبی پارس تندر را برابر 6.82 لیتر در هر صد کیلومتر عنوان کرده است که برای یک سدان خانوادگی رقم قابل قبولی به‌شمار می‌رود. البته لازم به ذکر است که بسته به شرایط رانندگی، میزان مصرف سوخت ترکیبی پارس تندر می‌تواند حداکثر تا حدود 8 لیتر در هر صد کیلومتر افزایش پیدا کند.

در سال 2005 میلادی داچیا لوگان طی ارزیابی ایمنی سرنشینان بزرگسال و کودک که توسط موسسه Euro Ncap صورت گرفته بود، موفق به دریافت 3 ستاره از 5 ستاره ایمنی این موسسه شد که برای یک سدان اقتصادی نتیجه مناسبی محسوب می‌شود؛ البته ناگفته نماند که این خودرو در ارزیابی ایمنی برخورد با عابرین پیاده عملکرد چندان مطلوبی نداشته و تنها یک ستاره را دریافت کرد. در میان تجهیزات ایمنی پارس تندر می‌توان از دو کیسه هوا مخصوص سرنشینان جلو، سیستم ترمز ضد قفل ABS، سیستم ضدسرقت immobilizer و قفل مرکزی نام برد.

از جمله نقاط قوتی که در ارزش خرید پارس تندر تأثیر بسزایی دارند، می‌توان به کیفیت ساخت و دوام فنی بالا، استهلاک کم خودرو، ترمزهای قابل‌اطمینان، کنترل مناسب، فضای جادار کابین و صندوق عقب، بازار دسته دوم پررونق، هزینه نگهداری قابل‌قبول و برخورداری از گیربکس جدید JHQ اشاره کرد. در مقابل کمبود امکانات رفاهی، هندلینگ ضعیف و طراحی نه‌چندان جذاب جزو نقاط ضعف این محصول ایرانی‌فرانسوی به‌شمار می‌رود که با توجه به رده قیمتی آن، توجیه‌پذیر به‌نظر نمی‌رسد. با این وجود مزایای پارس تندر بر معایب آن برتری دارند و خریدارانی که کیفیت بالای ساخت و استهلاک کم جزو اولویت‌های اصلی آن‌ها در خرید خودرو به شمار می‌رود، در این رنج قیمتی پارس تندر در صدر لیست خریدشان قرار دارد.