قرار گرفتن پشت فرمان پاجرو به‌واسطه ارتفاع بالایی که راننده در آن قرار می‌گیرد، لذت‌بخش به‌نظر می‌رسد. از این نظر پاجرو کاملا متفاوت با کراس‌اوورهایی همچون سانتافه و سورنتو جلوه می‌کند. به لطف قدرت موتور 3.8 لیتری 6 سیلندر، چالاکی خودرو در ابتدای حرکت قابل‌قبول ارزیابی می‌شود و با توجه به جثه و کلاس که در آن قرار دارد، شتاب خوبی را ارائه می‌دهد. گرچه از نظر برخی افراد شتاب صفر تا صد حدود 11 ثانیه خیلی هم عالی نیست، اما برای استفاده شهری یا حرکت در جاده‌های ناهموارد کاملا مناسب است؛ ناگفته نماند که مسئله شتاب در مدل‌های دو در وضعیت بهتری دارد. میتسوبیشی پاجرو نسل چهارم در مقایسه با خودروهای امروزی که به فرمان برقی مجهز شده‌اند، از فرمان سنگین‌تری برخوردار است ولی دقت و عملکرد آن جای هیچ ایرادی را باقی نمی‌گذارد. مورد مثبت دیگر در مورد میتسوبیشی پاجرو عملکرد گیربکس آن است؛ تعویض‌های گیربکس 5 سرعته آن دقیق و نرم هستند. پاجرو با وجود این که یک اس یو وی سنگین‌وزن محسوب می‌شود، پایداری مناسبی را در جاده ارائه می‌دهد؛ البته در قبال این پایداری مناسب سواری آن مقداری خشک‌تر از پرادو و لندکروزر است. تعلیق پاجرو در عقب از نوع مستقل است و چه در جاده و چه در آفرود قابلیت‌‎های بالایی را از خود نشان می‌دهد. همان‌طور که می‌توان انتظار داشت، پاجرو در آفرود نیز خودرویی بسیار قابل و کارآمد است. از تجهیزاتی که در آفرود به کمک پاجرو می‌آیند، باید به قفل دیفرانسیل عقب، دنده کمکی چهار حالته، قفل دیفرانسیل مرکزی و سیستم کنترل کشش اشاره کرد. پاجرو این توانایی را هم دارد که نیروی موتور را تنها به محور عقب منتقل کند و این نیز از دیگر مزایای این خودرو نسبت به رقبا محسوب می‌شود. مهار کردن این خودروی 2 تنی کار ساده‌ای نیست، ولی ترمزهای دیسکی خنک شونده در جلو و عقب به‌خوبی از پس این کار برمی‌آیند. در انتها نیز باید به مصرف سوخت پاجرو نسل چهارم اشاره کنیم. البته در این بخش نباید از پاجرو انتظار زیادی داشت چون به هر حالت با یک شاسی‌بلند دودیفرانسیل 2 تنی مواجه هستیم که از یک موتور پرحجم و قدرتمند برخوردار است. در یک سیکل ترکیبی، مصرف سوخت پاجرو به‌زحمت به زیر 10 لیتر در هر 100 کیلومتر می‌رسد.

پاجرو بنا به دلایل بسیاری مانند محدودیت خدمات، گرانی قطعات و حضور کمرنگ در بازار کشور دارای قیمت به‌مراتب پایین‌تری نسبت به تویوتا لندکروزر است. با وجود قیمت پایین‌تر، پاجرو نه‌تنها چیزی از لندکروزر کم ندارد، بلکه همان کارایی را نیز به خریدار خود ارائه می‌دهد و این یک مزیت برای این خودرو محسوب می‌شود. با این حال باید مدنظر داشت که پاجرو خودروی کم‌هزینه‌ای نیست و بازار دست‌دوم جالبی هم ندارد. از مزایای میتسوبیشی پاجرو می‌توان به قابلیت آفرود بالا، قیمت پایین‌تر در مقایسه با رقبا، کیفیت بالای ادوات و کابین جادار اشاره کرد؛ از ایرادات این خودرو نیز باید به پلتفرم قدیمی، کمبود و گرانی قطعات و بازار دست‌دوم ضعیف اشاره کرد که چنین ایراداتی باعث شده است اغلب افراد از خرید این خودرو پشیمان شده و قید همه خوبی‌های نسل چهارم پاجرو را بزنند.