عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران می‌گوید: در هر قراردادی، دو طرف به فکر منافع ملی خود هستند و ایران نیز باید همین هدف را دنبال کند. محمدرضا نجفی منش اظهار کرد: آن‌چه که فعلا میان ایران و چین امضا شده، یک توافق کلی یا سند همکاری ۲۵ ساله است که نه در آن عدد و رقمی وجود دارد و نه از قرارداد همکاری در حوزه‌های مختلف حکایت می‌کند. ازاین‌رو، تحلیل جنبه‌های مثبت یا منفی ماجرا وقتی هنوز قراردادی وجود ندارد، به دور از واقعیت خواهد بود.
به گفته وی، بخش خصوصی همواره این موضوع مهم را مطرح کرده است که رابطه اقتصادی با کشورهای مختلف جهان، به‌عنوان یک اولویت شناخته میشود و همان‌طورکه باید با چین به‌عنوان یک قدرت بزرگ اقتصادی تعامل داشت، باید با دیگر کشورهای جهان و دیگر قطب‌های اقتصادی جهان نیز این روابط ادامه یابد.
جایگاه چین در صنعت خودروسازی
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران درباره جایگاه فعلی چین در صنعت خودروسازی، گفت: این کشور در سال‌های گذشته، فعالیت گسترده‌ای را در حوزه خودرو آغاز کرده و میزان تولیدات خود را نیز افزایش داده است.
با این وجود، از زمان شیوع کرونا با کاهش جهانی تقاضا، تولیدات چین نیز کاهش یافته است و در این مدت، ایران در کنار دو کشور دیگر، تنها تولیدکنندگان خودرویی بوده‌اند که با وجود کرونا، تولیدات خود را افزایش دادند. نجفی منش در پاسخ به این سوال که آیا پس از این توافق همکاری، چینی‌ها ساختار صنعت خودرو ایران را تغییر خواهند داد یا خیر، بیان کرد: چینی‌ها در هر توافقی، به دنبال منافع خود هستند؛ همان‌طورکه ما نیز در قراردادها باید به منافع خود فکر کنیم. ازاین‌رو، این‌که ایران شرایط صنعت خودروی خود را به چه سمتی ببرد و از تولیدکنندگان چگونه حمایت شود که امکان عقد قرارداد یا مشارکت با طرف‌های چینی را داشته باشند، اهمیت فراوانی دارد. از سوی دیگر، ما باز تاکید می‌کنیم که قراردادن تمام تخم مرغ‌ها در سبد چین، منطقی نیست و باید این مشارکت و همکاری با سایر کشورهای جهان نیز ادامه یابد.
وی افزود: در دوره تحریم، بسیاری از قطعاتی که ورود آن‌ها به ایران دشوار شده بود، با تولید داخل پوشش داده شد؛ هرچند ما هنوز در مواد اولیه، واردات داریم و چین، یکی از تامین‌کنندگان این مواد است. ازاین‌رو، دیگر نه چین مانند سال‌های گذشته، در صنعت خودرو حرفی برای گفتن دارد و نه ما مانند سال‌های نه‌چندان دور، برای تولید خودرو، نیاز به واردات گسترده قطعه داریم. تا زمانی که قرارداد با چین نهایی شود، آن‌چه که بیشترین اهمیت را دارد، حفاظت از داشته‌ها و دستاوردهای کشور در تولید و تلاش برای به‌دست‌آوردن منافع در قرارداد با خارجی‌ها است.
منبع: ایسنا
بیشتر بخوانید:
سلام کم کم ایران هم دارد جز کشورهای دانا در جهان تبدیل میشود این کارشناس مسائل را کاملاً درست گفته هر کشور منافعه. ملت خود به عنوان مسأله ملی در نظر می گیرد ودنبال بیشترین سود برای کشور خود است و سلام چین هم کشور قوی در اقتصاد جهان است قرارداد مبارک است انشاالله مواد اولیه را زود زود در اختیار ایران قرار دهد چین امیدواریم حال آمریکایی ها گرفته شود مردم ایران بعضی منفی می گویند واشتباه می کنند