صنعت خودروسازی در جهان، مدت‌ها است که به صورت تکه‌های کوچک درآمده است و در این بین، هرکدام از کشورهای پیشرفته، یک یا چند تکه از این قسمت‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. سهم خودروسازان ایتالیایی از تکه‌های گفته‌شده، تولید خودروهای اسپرت سبک و کوچک بوده است که این حوزه در تسلط برندهایی هم‌چون فراری، لامبورگینی و آلفارومئو قرار دارد.
در این میان، آلفارومئو به‌عنوان عضوی از خانواده فیات کرایسلر، سبک‌ترین خودروهای اسپرتی را که در دنیا وجود دارد، تولید می‌کند تا جایی که برخی خودروهای آن به بچه‌فراری ملقب شده‌اند. البته نمی‌توان انکار کرد که همکاری‌های نزدیکی میان آلفارومئو و فراری برای تولید برخی خودروها وجود داشته است؛ با این حال، دو شرکت همواره در مورد این همکاری‌ها سکوت کرده‌اند.
آلفارومئو در ایران
آلفارومئو نیز همانند بسیاری از برندهای معتبر دنیای خودروسازی نظیر فولکس واگن، هوندا و سوبارو، حضور کم‌رنگی در کشورمان داشته است و شرکت واردکننده نتوانست عملیات بازاریابی و فروش خودروهای آلفارومئو را به‌خوبی انجام دهد. سه محصول آلفارومئو به نام‌های میتو، جولیتا و 4C در بازه زمانی کوتاهی وارد بازار کشورمان شدند و به رقابت با سایر خودروهای هم‌رده پرداختند.
عرضه خودروهای آلفارومئو توسط شرکت آلفاموتور طی چندسال به‌کندی صورت گرفت تا درنهایت، با توقف واردات توسط دولت، پرونده حضور خودروهای این برند ایتالیایی در ایران برای مدتی نامعلوم بسته شد. پیش از آن نیز به دلیل ارائه خدمات پس‌ازفروش ضعیف، مشتریان ایرانی به‌تدریج از خودروهای آلفارومئو روی‌گردان شدند و دیگر رقبای این خودروها را برای خرید انتخاب کردند؛ در نتیجه، پس از شروعی نسبتا طوفانی، آلفارومئو در ایران به‌سرعت فراموش شد و امروزه به‌سختی می‌توان خودروهای این برند را در خیابان‌های ایران مشاهده کرد. در ادامه، نگاهی به محصولات حاضر از برند آلفارومئو در ایران خواهیم داشت که شما را به مطالعه آن دعوت می‌کنیم.
آلفارومئو میتو
کوچکترین و ارزان‌ترین عضو خانواده محصولات آلفارومئو در ایران، آلفارومئو میتو است که نسخه ارزان‌تر و کوچکتر آلفارومئو جولیتا محسوب میشود. میتو در سبد محصولات آلفارومئو همان نقشی را ایفا می‌کند که فولکس واگن پولو در بین خودروهای شرکت آلمانی برعهده دارد؛ هر دو نسخه‌هایی ارزان‌تر و ساده‌تر از هاچبکهای داغ محبوب هستند که فرصت سواری این خودروها را با بودجه‌ای محدود فراهم می‌آورند.
واردات آلفارومئو میتو به ایران از سال 2010 آغاز شد؛ اما از سال 2012 بود که عرضه این خودرو در تیراژ گسترده به بازار کشورمان آغاز شد. آلفارومئو میتو برخلاف سگمنتی که در آن عرضه میشود، امکانات رفاهی متعدد و قابلیت‌های حرکتی قابل‌قبولی را ارائه می‌دهد که این خودرو را برای یک دهه در بازار مطرح کرد. اصلی‌ترین رقیب میتو در این سال‌ها، دی اس 3 بوده است که هر دو هاچبک لوکس اروپایی، به سرنوشت نافرجامی در بازار کشورمان مبتلا شدند.
زیر کاپوت آلفارومئو میتو، یک موتور 1.4 لیتری توربوشارژر قرار دارد که به فناوری مولتی‌ایر مجهز شده است. این پیشرانه می‌تواند حداکثر 135 اسب‌بخار قدرت و 206 نیوتن‌متر گشتاور تولید کند که برای وزن 1135 کیلوگرمی میتو کاملا مناسب به نظر می‌رسند و این خودرو را به یک هاچبک سریع تبدیل می‌کنند. جعبه‌دنده درنظرگرفته‌شده برای آلفارومئو میتو نیز از نوع شش‌سرعته دوکلاچه است که دقت و سرعت بالایی را در تعویض دنده‌ها از خود به نمایش می‌گذارد.
این خودرو می‌تواند در 8.5 ثانیه از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر بر ساعت دست یابد و حداکثر سرعت آن نیز 207 کیلومتر بر ساعت است. پیشرانه و قوای فنی میتو در عین حال که عملکرد قابل قبولی ارائه می‌دهند، رقم مصرف سوخت اقتصادی را نیز از خود بر جای می‌گذارند. مصرف سوخت ترکیبی آلفارومئو میتو 5.6 لیتر در هر صد کیلومتر است که برای یک هاچبک کوچک با باک 45 لیتری، مطلوب به نظر می‌رسد.
با این حال، تمامی تجربیات خوب آلفارومئو میتو در همین جا پایان می‌یابد؛ چراکه انجام سرویس‌های دوره‌ای و امور مربوط به تعمیر و نگه‌داری آلفارومئو میتو در ایران به آسانی امکان پذیر نیست. باید توجه کرد که پیشرانه 1.4 لیتری مولتی‌ایر این خودرو به‌شدت پیچیده است و تنها تعمیرکاران ماهر و آموزش‌دیده قادر به انجام تعمیرات و سرویس‌های آن هستند. در نتیجه چنین رویکردی، بسیاری از میتو‌های واردشده به بازار کشورمان متحمل خسارات جبران‌ناپذیری شدند که از سوی تعمیرکاران ناآشنا به این خودروها وارد شد.
یکی دیگر از نکات منفی آلفارومئو میتو، قیمت خودرو گزافی بود که از سوی شرکت واردکننده برای این خودرو تعیین شد. این رقم گزاف، سبب شد تا فاصله قیمتی بین آلفارومئو میتو و جولیتا به‌شدت کاهش یابد و ارزش خرید میتو در هاله‌ای از ابهام قرار گیرد. در نتیجه، واردات میتو به‌مرور کاهش یافت و آخرین نسخه‌های این خودرو، در سال 2015 وارد بازار کشورمان شدند. با توجه به پایان حیات آلفارومئو میتو در اوایل سال 2019 میلادی، دیگر امیدی به واردات این خودرو به بازار کشورمان در آینده نخواهد بود.
آلفارومئو جولیتا
دومین محصول آلفارومئو در ایران، هاچبک داغ و جذاب این برند، یعنی جولیتا است. واردات نمونه اولیه آلفارومئو جولیتا به بازار ایران از سال 2011 آغاز شد و تا سال 2013 ادامه یافت. پس از آن، پای نمونه فیس‌لیفت این خودرو نیز به خیابان‌های کشورمان باز شد و در حال حاضر نیز نمونه‌های 2017 آلفارومئو جولیتا جدیدترین مدل‌های این خودرو در بازار کشور محسوب می‌شوند.
این خودرو با تبلیغاتی گسترده وارد بازار کشورمان شد و در سایه نبود رقبای قدرت‌مند، مدتی طولانی به عنوان خودرویی مطرح در بازار باقی ماند. با این حال، فعالیت ضعیف شرکت واردکننده در ارائه خدمات فروش و پس‌ازفروش به‌همراه ورود رقبایی هم‌چون سئات لئون و فولکس واگن گلف، آلفارومئو جولیتا را در معرض تهدید قرار دادند و درنهایت نیز واردات این خودرو به کشور یک سال پیش از ممنوعیت واردات، متوقف شد.
آلفارومئو جولیتا به پیشرانه 1.4 لیتری توربوشارژر مولتی‌ایر مجهز است که در ظاهر با موتور آلفارومئو میتو مشابه است؛ اما به واسطه تنظیمات صورت گرفته، قدرت و گشتاور بیشتری را تولید می‌کند. حداکثر قدرت این پیشرانه، 170 اسب‌بخار و حداکثر گشتاور آن نیز 250 نیوتن‌متر است که برای یک هاچبک اسپرت و لوکس، رضایت‌بخش به نظر می‌رسند. جعبه دنده آلفارومئو جولیتا نیز همانند برادر کوچکترش، از نوع شش‌سرعته اتوماتیک دوکلاچه است.
آلفارومئو جولیتا به‌لطف این قوای فنی، می‌تواند در 7.7 ثانیه از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر بر ساعت دست یابد و حداکثر سرعت آن نیز 218 کیلومتر خواهد بود که برای یک هاچبک جمع‌وجور اسپرت، قابل‌قبول تلقی میشود. نکته جالب آن‌که مصرف سوخت آلفارومئو جولیتا همانند برادر کوچکتر خود یعنی میتو، اقتصادی است و در هر 100 کیلومتر، تنها شش لیتر بنزین به حالت ترکیبی می‌سوزاند. بنابراین، به‌جرات می‌توان گفت که آلفارومئو جولیتا، نسخه‌ای قوی‌تر و مجهزتر از میتو محسوب میشود.
با وجود تمام شایستگی‌های آلفارومئو جولیتا، این خودرو در بازار کشورمان به موفقیت چندانی دست نیافت که در ادامه، علل ناکامی آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد. نخستین مورد، مربوط به پیشرانه این خودرو است که در مقابل بنزین بی‌کیفیت به‌شدت حساس است و با توجه به کمبودهای گاه و بی‌گاه بنزین سوپر در کشورمان، مالکین جولیتا برای تامین سوخت باکیفیت به مشکل برخورد می‌کنند.
پیچیدگی فنی نیز که یکی از نکات منفی میتو بود، با شدت بیشتر در آلفارومئو جولیتا دیده میشود و انجام تعمیرات این خودرو را حتی از بی ام و سری 1 نیز دشوارتر می‌سازد. به همین دلیل، بسیاری از نسخه‌های جولیتا موجود در کشور تاکنون دچار خسارات ناخواسته‌ای شده‌اند که از سوی تعمیرکاران ناآشنا به این خودروها وارد شده است.
آلفارومئو 4C
گل سرسبد محصولات آلفارومئو در ایران، کوپه اسپرت این برند یعنی آلفارومئو 4C است که خوشبختانه موفق شد از قانون منع واردات خودروهای لوکس جان سالم به در ببرد. آلفارومئو 4C که در بین اهالی رسانه به «بچه فراری» شهرت دارد، نماد بارزی از تلاش‌های یک شرکت خودروسازی برای خلق خودرویی فوق‌العاده سبک است.
جالب است بدانید که پیشرانه آلفارومئو 4C یک موتور چهارسیلندر 1.75 لیتری توربوشارژر است و خبری از موتورهای قدرت‌مند V8 یا V10 در این خودرو نیست. این پیشرانه، حداکثر 240 اسب‌بخار قدرت و 350 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند که در دنیای خودروهای اسپرت، ارقام اعجاب‌انگیزی نیستند؛ با این حال، آلفارومئو 4C به کمک وزن بسیار اندک 1118 کیلویی خود، از همین قدرت و گشتاور نه‌چندان زیاد نهایت استفاده را می‌برد.
به واسطه عملکرد فوق‌العاده گیربکس شش‌سرعته اتوماتیک دوکلاچه آلفارومئو 4C، این خودرو قادر است در زمانی برابر با 4.1 ثانیه، از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر بر ساعت دست یابد و حداکثر سرعت آن نیز 258 کیلومتر بر ساعت خواهد بود. مصرف سوخت ترکیبی آلفارومئو 4C نیز با توجه به پیشرانه کوچک این خودرو اندک است و کمتر از هفت لیتر در صد کیلومتر برآورد میشود.
رقیب مستقیم آلفارومئو 4C در ایران، پورشه 718 باکستر است؛ اما این کوپه اسپرت ایتالیایی به‌واسطه قیمت گران‌مایه، با خودروهایی هم‌چون بی ام و i8 نیز به رقابت پرداخته است. همان‌طور که اشاره شد، وزن آلفارومئو 4C بسیار اندک است و این کاهش وزن به‌لطف حذف بسیاری از امکانات رفاهی به دست آمده است؛ در نتیجه، بسیاری از امکاناتی را که در پورشه 718 باکستر قابل درسترسی هستند، در آلفارومئو 4C نخواهید دید. این مساله به‌همراه پیچیدگی فوق‌العاده بالا، فنربندی اسپرت و کم ارتفاع و نبود زیرساخت برای انجام خدمات تعمیر و نگه‌داری، خرید آلفارومئو 4C در ایران را به یک رویای کابوس‌وار تبدیل کرده است.
جمع‌بندی: یک برند ناکام دیگر!
بازار خودروی ایران، پرتگاهی برای بسیاری از برندهای خودروسازی بوده است که علت اصلی این رویداد، به ناهماهنگی‌های مدیریتی و قوانین خلق‌الساعه صنعت خودرو بازمی‌گردد. با این حال، نمی‌توان سهم شرکت‌های عرضه‌کننده را در ناکامی یک برند ناچیز توصیف کرد. آلفارومئو نیز یکی دیگر از همین برندهای ناکام است که پیش از ابلاغ مصوبه ممنوعیت واردات خودرو، شکست آن در بازار ایران قطعی شده بود. همانند بسیاری از برندهای دیگر، علت اصلی این شکست، ضعف شرکت واردکننده در ارائه خدمات فروش و پس‌ازفروش مناسب و قیمت‌گذاری غیررقابتی بود.
البته باید توجه داشت که خودروهای آلفارومئو همانند محصولات فیات، برای عموم مردم ساخته نشده‌اند؛ اما با یک قیمت‌گذاری مناسب و انجام امور بازاریابی به شیوه‌ای دقیق، امکان داشت محصولات این برند در بازار کشورمان به موفقیتی نسبی برسند و جایگاهی هم‌رده خودروهای بی ام و پیدا کنند. با این حال، چنین اتفاقی رخ نداد و حضور کوتاه‌مدت آلفارومئو در ایران پایانی نافرجام داشت. از سوی دیگر، با توجه به ادامه‌داربودن ممنوعیت واردات خودرو و مشکلات اقتصادی دیگر، به نظر نمی‌رسد در کوتاه‌مدت شاهد حضور دوباره محصولات آلفارومئو در ایران باشیم.
بیشتر بخوانید
