آپشن‌ های بی مصرف خودروهای امروزی

فهرست مطالب

این روزها اگر قصد خرید خودرو را داشته باشید، متوجه خواهید شد که خودروها نسبت به گذشته از نظر امکانات رفاهی پیشرفت کرده‌­اند. این رویه حتی در صنعت خودروی ایران نیز مشاهده می‌­‌‌‌شود و خودروسازان ایرانی نیز سعی دارند تا محصولات قدیمی خود را با آپشن‌­های بیشتری به بازار بفرستند تا مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.

با وجود این‌که خودروهای امروزی نسبت به گذشته مجهزتر و بهتر شده‌اند، اما این مساله دلیلی بر بهبود عملکرد آن‌ها نیست. بسیاری از آپشن‌های نصب‌شده در خودروهای امروزی، بی‌­مصرف هستند و وجود آن‌ها در اتومبیل شما، تنها موجب افزایش قیمت خودرو خواهد شد.

آپشن‌های بی‌فایده!

در این نوشتار، نگاهی به آپشن‌های بی‌مصرف خودروهای امروزی داریم که بود و نبود آن­‌ها، تاثیری در کیفیت سواری یا تجربه مالکیت شما از یک خودرو نخواهد داشت. البته برخی از این آپشن‌­ها، با سروصدای فراوان توسط شرکت­‌‌های سازنده تبلیغ می­شوند تا مشتریان برای خرید آن­‌ها ترغیب شوند، به همین دلیل، در نگاه اول بی­‌مصرف به نظر نمی‌رسند؛ اما واقعیت به گو­نه‌ای دیگر است.

شماره یک: یک‌پارچه‌ساز پیام‌­های رسانه‌­های اجتماعی

استفاده از تلفن همراه برای ارسال پیام یا برقراری تماس، یکی از خطرناک‌ترین کارهایی است که یک راننده می‌تواند هنگام رانندگی انجام دهد. به همین دلیل، برخی خودروسازان سعی دارند با استفاده از سیستم‌هایی که تلفن همراه را با سیستم چندرسانه‌ای یک‌پارچه می‌کنند، انجام این کار را تسهیل بخشند. با این وجود، برخی شرکت‌ها در یک‌پارچه‌سازی تلفن همراه زیاده‌روی می‌کنند و حتی پیام‌های شبکه‌های اجتماعی راننده را نمایش می‌دهند.

مطالعه مقالات زیر را از دست ندهید

برقراری تماس و ارسال پیام کوتاه حتی با استفاده از سیستم چندرسانه‌ای هنگام رانندگی، کاری خطرناک و غیرمسئولانه است و اگر گفتگوهای گروهی واتساپ و فیسبوک را به این مورد اضافه کنیم، با راننده‌ای روبه‌رو خواهیم شد که هیچ توجهی به مسیر ندارد و تنها به دنبال کسب اطلاعات از شبکه‌های اجتماعی خود است. علاوه‌برآن، دلیلی برای چک‌کردن مدوام پیام شبکه‌های اجتماعی هنگام رانندگی وجود ندارد.

شماره دو: کنترل حرکت

فناوری کنترل حرکت، سیستم جدیدی است که در خودروها مورد استفاده قرار دارد و وظیفه آن، تشخیص زبان بدن انسان است. انسان‌ها برای ارتباط با یکدیگر، از علائم حرکتی استفاده می‌کنند؛‌مثلا تکان‌دادن دست از راه دور که معنای سلام دارد. با این وجود، استفاده از یک سنسور تشخیص حرکات انسانی برای ارتباط با خودرو، چندان عقلانی به نظر نمی‌رسد.

به این نکته توجه داشته باشید که زبان بدن انسانی، برای ارتباط دو یا چند انسان تعریف شده است و نمی‌توان از آن برای ارتباط با ماشین استفاده کرد. انسان برای ارتباط با ماشین روش مرسوم خود را دارد که شامل فشردن دکمه‌ها، حرکت­ دادن ابزارک‌ها و چرخاندن یک سوئیچ است. استفاده از کنترل حرکت برای ارتباط با خودرو، تنها موجب سرخوردگی کاربر هنگام انجام ساده‌ترین تنظیمات خواهد شد.

شماره سه: تجهیزات ظاهری اضافه و گران­قیمت

خودروسازان علاقه دارند تا یک محصول را در چند تیپ به بازار عرضه کنند تا اقشار مختلفی از مشتریان به خرید ترغیب شوند. خرید تیپ‌های فول یک خودرو که از قوی‌ترین پیشرانه و بالاترین سطح امکانات رفاهی و ایمنی برخوردار است، یک مزیت برای مشتری استِ اما شرکت‌های خودروساز، سعی دارند با فروش برخی تجهیزات بلااستفاده به این مشتری، سود خود را از فروش خودرو افزایش دهند.

قطعاتی همانند روف رک یا ریل‌های سقفی، محافظ­‌های مسواکی‌شکل و میله‌های ضربه‌گیر، بخشی از این امکانات اضافه هستند که تقریبا هیچ استفاده‌ای ندارند و تنها موجب خالی‌شدن جیب مشتری می‌شوند. تجهیز خودرو با امکانات و تجهیزات بیشتر به‌منظور افزایش زیبایی و تاثیرگذاری چهره آن، اقدام مثبتی است؛ اما نباید قطعات و لوازم بلااستفاده‌ای را به خودرو افزود که تنها رسالت آن­‌ها، افزایش بیهوده وزن خودرو و کاهش ضریب آیرودینامیک آن است.

شماره چهار: سیستم تشخیص صدا

سیستم‌های تشخیص صدا که سعی دارند تا فرامین صوتی راننده را برای خودرو ترجمه کنند، با سروصدای زیاد توسط شرکت­های خودروسازی در اوایل قرن بیست و یکم معرفی شدند. با این حال، مدتی زمان لازم بود تا رانندگان متوجه شوند این سیستم‌ها هیچ استفاده‌ای برای آن­‌ها ندارند.

سیستم‌های تشخیص صدا، قادر به تشخیص لهجه‌ها و گویش‌های مختلف زبانی نیستند و این مساله تنها در حالی است که صدها زبان و گویش در سراسر کره زمین وجود دارد. اضافه‌کردن تمامی این زبان‌ها به‌همراه گویش‌ها و لهجه‌ها، بار اطلاعاتی بسیار زیادی را به کامپیوتر خودرو اعمال می‌کند و البته هیچ تضمینی در خصوص عملکرد صحیح این سیستم وجود ندارد.

شماره پنج: نشان‌گر تغییر

طی دو دهه اخیر، تمایل به حفظ محیط زیست، تبدیل به یک فرهنگ جهانی شده است. تمامی دولت­ها در حال ارائه راهکارهایی برای پاک نگه‌داشتن زمین و تولید آلودگی کمتر هستند. خودروسازان نیز به‌واسطه قوانین سخت‌گیرانه محیط زیستی ناچارند تا تغییراتی را در پیشرانه خودروها ایجاد کنند.

یکی از آپشن‌های بی‌مصرفی که بر اثر این رویکرد به خودروها افزوده است، نشان‌گر تغییر است که به راننده می‌گوید برای دست­یابی به بهترین عملکرد، باید چگونه دنده عوض کند. چنین آپشنی، کاملا بی‌استفاده است؛ چرا‌که به‌راحتی و با توجه به دور موتور یا مسیری که در آن خودرو حرکت می‌کند، می‌توان زمان مناسب برای تعویض دنده را تشخیص داد. بهتر است خودروسازان به جای استفاده از چنین تجهیزات بی‌مصرفی، بر روی عملکرد بهتر پیشرانه و کاهش آلایندگی آن­‌ها تمرکز کنند.

شماره شش: پدال شیفتر گیربکس CVT

گیربکس CVT، یک شاهکار در دنیای مهندسی محسوب می­‌شود که با ارائه دامنه‌ای بی‌­نهایت از ضرایب دنده، مشکل هدررفتن گشتاور خودرو را برای همیشه برطرف کرده است. با این حال، تجربه رانندگی با خودرویی که از گیربکس CVT استفاده می­کند، بسیار افتضاح است. بالانگه‌داشتن دائمی دور موتور، سبب نفوذ صدای پیشرانه به کابین می­شود و رانندگی یکنواخت با این گیربکس، خسته‌کننده است.

خودروسازان برای آن‌­که تجربه کاربری مالکین خودروهای مجهز به گیربکس CVT را بهبود بخشند، اقدام به اضافه‌کردن پدال شیفتر به این خودروها کرده‌اند که حسی مصنوعی از تعویض دنده را برای راننده فراهم می‌کند. با این حال خرید و استفاده از چنین آپشنی کاملا بیهوده است؛ چراکه هیچ تغییری در نحوه کار گیربکس CVT ایجاد نمی‌شود و هم‌چنان با صدای بی‌­وقفه موتور روبه‌رو خواهید بود. اگر به حس تعویض دنده علاقه دارید یا به دنبال هیجان در رانندگی هستید، بهتر است تا خودرویی را خریداری کنید که به جعبه‌دنده‌ای غیر از گیربکس CVT مجهز است.

شماره هفت: سنسور نیروی G

نیروی G، فاکتوری مهم در صنایع هوایی است که به‌خصوص برای خلبان ها نقشی حیاتی دارد. اگر فشار نیروی G از حد مشخصی بیشتر یا کمتر شود، هوشیاری خلبان از دست می­رود یا بدنه هواپیما فرومی‌پاشد. به همین دلیل، برای هر خلبان اهمیت دارد که هواپیمای وی قادر به تحمل چه سطحی از فشار G است. شرکت‌های تولید هواپیما نیز با تحلیل این فشار در نقاط مختلف، باید توزیع وزن کاملا دقیقی را در هر یک از اجزای هواپیما اعمال کنند.

با این حال، افزودن سنسور نیروی G به خودروها امری بیهوده است. خودروها هیچ‌­گاه با سرعت هزار کیلومتر پرواز نمی‌کنند و تنها کاربرد آن، هنگامی است که رانندگان آماتور رقم نیروی G به‌دست‌آمده در سرپیچ‌ها را به رخ یکدیگر می‌کشند!

شماره هشت: برنامه‌های تولید صدای موتور

برای افرادی که به اتومبیل‌ها و دنیای خودرو علاقه دارند، شنیدن صدای پیشرانه‌ها عمل لذت‌بخشی محسوب است. تولید صدا و گرما توسط پیشرانه‌ها، به این دلیل است که موتورهای درون‌سوز صددرصد کارآمد نیستند و بخشی از انرژی را به گرما و صدا تبدیل می‌کنند.

با بهبود فناوری موتورها و افزایش بازده آن‌‌ها، طبیعی است که صدای پیشرانه‌ها کاهش یابد. راحت‌ترین راه برای رفع این مشکل، اضافه‌کردن تنظیماتی به سیستم صوتی خودرو است تا صدای پیشرانه‌های گوناگون را تقلید کرده و برای راننده پخش کند.

بیشتر بخوانید

 

عضویت در خبرنامه
عضویت
اطلاع از
امتیاز دهی
1 دیدگاه
کامنت گذاری داخل متن
نمایش همه دیدگاه ها
محسن
1401-10-23 03:47

درود به شما. جالب بود.

Last edited 1 year ago by محسن