چینی‌ها همواره حضوری جنجالی در صنعت و بازار خودروی کشور داشته‌اند؛ چه در زمان ابتدای فعالیتشان که به‌صورت وارداتی به دست مشتریان می‌رسیدند و چه با حضور گسترده در سبد محصولات خودروسازان داخلی. این اواخر هم شاهد هستیم که شرکت‌های خصوصی سراغ برندها و مدل‌های جدید ماشین چینی رفته‌اند. بازگشت نسل جدید خودروهای چینی به میدان، از یک سو می‌تواند رنگ و لعاب بازار را تغییر دهد، ولی از سوی دیگر، این بیم وجود دارد که تجربه ناموفق قبل تکرار شود.
اولین تجربه جدی مشتریان ایرانی در برخورد با یک خودروی چینی توسط شرکت مدیران خودرو و با برند MVM شکل گرفت. خودرویی که آن اوایل، به دلیل قیمت خودرو مقرون‌به‌صرفه، رقیبی برای محصولات داخلی و حتی پراید به حساب می‌آمد؛ اما به‌موازات این برتری درخشان، کیفیت نازل مدل‌های اولیه نیز تبدیل به معضل بزرگی شده بود. گام نخست چنان تاثیری بر ذهن مخاطب گذاشت که کلیدواژه «ماشین چینی» مترادف با محصولاتی ناایمن و بی‌کیفیت بود.
این ترسیم ذهنی تا سال‌ها بعد نیز ادامه پیدا کرد؛ چراکه نحوه همکاری طرف ایرانی با شرکای چینی، مسیری ناپخته و سرشار از بی‌تجربگی بود. چینی‌ها علی‌رغم حجم گسترده نارضایتی، به تلاش خود برای حضور در بازار ایران ادامه دادند و درعین‌حال، مسیر توسعه و بهبود را نیز در پیش گرفتند. ماحصل این استراتژی، آن شد که بعد از مدتی نه‌چندان طولانی، خودروهای مدرن، زیبا، پرآپشن و البته با قیمتی که حالا دیگر اقتصادی به حساب نمی‌آمد، راهی بازار شدند.
تجربه‌های موفق با خودروسازان چینی
در میان تمام چینی‌های واردشده به کشور، برندها و مدل‌هایی بودند و هستند که با درخششی مثال‌زدنی جای خود را در بازار باز کرده‌اند. با ما همراه باشید تا باکیفیت‌ترین خودروهای چینی را بشناسید.
ام‌جی (MG)
MG یکی از باکیفیت‌ترین برندهای چین محسوب می‌شود که حضوری پرفراز و نشیب را در بازار کشور تجربه کرده است. ام‌جی که اصالتی انگلیسی داشت، چندین مرتبه توسط شرکت‌های مختلف راهی میدان شد. باید اعتراف کرد که فاز نخست عرضه محصولات این برند به‌صورت وارداتی، عصر طلایی آن بوده است؛ چراکه اخیراً شاهد هستیم شرکت مونتاژکننده داخلی آن با مشکلات حقوقی و قضائی روبه‌رو شده است.
بایک (BAIC)
شاید این نام برای مشتری ایرانی، هنوز هم چندان شناخته‌شده نباشد ولی BAIC یکی از بزرگ‌ترین سازندگان خودرو در کل چین به شمار می‌رود. سابرینا، تجربه دوست‌داشتنی بایک در بازار ایران بود. اگرچه این موفقیت با سنوا و این اواخر ماشین چینی X25 تکرار نشد.
برلیانس (BRILLIANCE)
تردیدی نیست که یکی از محبوب‌ترین خودروهای چینی در بازار ایران، برلیانس بوده و هست. شرکتی که انحصاراً با سایپا فعالیت می‌کرد. کارنامه پربار خانواده H200 و H300 این شرکت، گواهی بر اقبال خوب این برند بود. اگرچه برلیانس‌های V5 و C3 کراس نتوانستند به اندازه مدل‌های قبلی موفق از آب دربیایند.
جک (JAC)
در ایران ما اولین تجربه یک خودروی چینی با پیشرانه توربوشارژ را با جک یا همان جی ای سی مشاهده کردیم؛ شرکتی که با مدل‌های اولیه خود، چالش‌های فراوانی را پشت سر گذاشت؛ ولی کرمان موتور به‌عنوان طرف ایرانی، به‌مرور توانست روی موج S5 و J5 سوار شود.
جیلی (Geely)
هلدینگ بزرگ جیلی که اکنون مالکیت ولوو را نیز در اختیار دارد، در دوره‌ای سبک متفاوتی از خودروهای چینی را برای مشتری ایرانی عرضه می‌کرد. خانواده امگرند به لحاظ کیفیت ساخت، یک سروگردن از همتایان خود بالاتر نشان می‌دادند. با این حال، هنوز نمی‌توان GC6 را در حد و اندازه مدل‌های اولیه قلمداد کرد.
چانگان (Changan)
اولین حضور چانگان در ایران، با سدانی به اسم ایدو (EADO) شکل گرفت که سایپا در این مدل، یک شکست تمام‌عیار را تجربه کرد؛ اما در ادامه با یک دورخیز بلند، سراغ ماشین چینی CS35 رفت که مزایای متعدد آن باعث شد تا با فروشی قابل‌توجهی مواجه شود.
چری (Chery)
این برند را اغلب به دلیل رویکرد تجملی، یک چینی لوکس به حساب می‌آورند. مدیران خودرو چه در خانواده سدان‌های آریزو و چه در خانواده شاسی‌بلندهای تیگو، تجربه موفقی را با این برند کسب کرده است و در حال حاضر، محصولات متنوعی از این خودروساز چینی در بازار کشورمان حضور دارند.
دانگ‌فنگ (DFM)
هوشمندی دانگ‌فنگ را می‌توان از روی تنوع همکاری‌اش با شرکای ایرانی متوجه شد. این خودروساز، ابتدا با ایران خودرو به توافق رسید؛ ولی بعد از توقف تولید H30 Cross در قالب ریبجینگ و تبدیل برند، سراغ شرکت‌هایی دیگر رفت. تا این لحظه، خودروی فوق پرفروش‌ترین محصول مشترک ایران خودرو و این برند بوده است. چراکه پروژه S30 عملاً وارد فاز اجرایی نشد.
فاو بسترن (FAW)
بعد از تغییر و تحول مدیریتی گروه بهمن و با بروز مشکلات تولید خودروهای ژاپنی مزدا، شرکت فاو چین برای اولین‌بار با B50 در بازار ایران عرض‌اندام کرد؛ یک سدان جسور و جوان‌پسند. موفقیت این خودرو، با نسخه جدید B30 نیز تکرار شد. خودرویی که به لحاظ طراحی کاملاً آینده‌نگر نشان می‌دهد و از امکانات قابل‌قبولی نیز برخوردار است.
لیفان (Lifan)
دیگر محصول چینی کرمان موتور، لیفان است. لیفان که در ابتدا موجی از انتقادات را بابت مدل‌های 520 و 530 پذیرا بود، توانست از این اوضاع با دو مدل جدیدتر 620 و 820 فرار کند. البته موفقیت عمده شرکت را باید مدیون کراس‌اوور جمع‌وجور X60 بدانیم. با این حال نباید از محبوبیت نسخه ریزاندام X50 نیز صرف‌نظر کنیم.
هایما (Haima)
عدم موفقیت مدل‌های اولیه هایما S7، این تصور را به وجود آورده بود که ایران خودرو به‌زودی پرونده همکاری با این برند را می‌بندد؛ اما در ادامه، با تولید نسخه توربو و البته عرضه کراس‌اوور کوچک‌تر این برند یعنی هایما S5، ورق هایما به‌کلی برگشت.
تجربه‌های ناموفق با خودروسازان چینی
با نگاهی کوتاه به گذشته نه‌چندان دور بازار کشورمان، می‌توان به‌راحتی دریافت که حضور شرکت‌های چینی الزاماً همیشه موفقیت‌آمیز نبوده است. نه فقط در ابتدای فعالیت، بلکه همین اواخر نیز شاهد ظهور و سقوط مدل‌هایی بودیم که هرگز فرصتی برای معرفی خود به مشتریان پیدا نکردند.
در ادامه با ما همراه باشید تا برخی از چینی‌هایی نسبتا ناموفق بازار داخلی را معرفی کنیم:
آمیکو (Amico)
برندی که سابقه خوبی در زمینه ساخت خودروهای سنگین و نیمه سنگین داشت، ناگهان رویکرد تولید محصولات پیکاپ را اتخاذ کرد. وانت دوکابین آسنا علی‌رغم توانایی بالای فنی، به دلیل قیمت کاملاً غیررقابتی، نتوانست آن‌طور که باید، در بازار حضور پیدا کند و موجی از انتقادات را با خود همراه ساخت.
بورگوارد (BORGWARD)
شرکتی که از همان بدو ورود، اصرار بیش از حدی به اصالت آلمانی خود داشت، هنوز هم موفق به اجرای برنامه‌های برندینگ دو مدل BX5 و BX7 نشده است. دو کراس‌اووری که انصافاً از نظر طراحی و مشخصات فنی حرف‌هایی برای گفتن دارند، ولی قیمت‌گذاری نامناسب، تأخیر در تحویل و شرایط محدود فروش، سرنوشت مناسبی برای آن‌ها رقم نزد.
بی.وای.دی (BYD)
این برند در چین، یادآور فروش خیره‌کننده خودروهای برقی است؛ اما بی‌وای‌دی در ایران چندان خوش‌شانس نبود. ماشین چینی شاسی‌بلند S6 آن، در میان سیل کراس‌اوورهای هم‌وطن فراموش شد؛ حتی تبلیغان گسترده برای مدل S7 نیز راه به جایی نبرد. البته در این میان، قربانی اصلی سدان F3 بود که می‌توان گفت نیامده، رفت!
بیسو (BISU)
شکست تلخ سیف خودرو با عرضه محصولات سوبارو بار دیگر با دیگر شریک چینی‌اش یعنی بیسو نیز تکرار شد. خودرویی که با شعار محصول اقتصادی لوکس وارد میدان شده بود، در هیچ‌یک از مدل‌های T3 و T5 خود نتوانست موفق عمل کند.
دامای (Domy)
خودروی پرزرق و برند X7 از شرکت غریبه Domy نیز، نیامده بار سفر بست؛ شرکتی که ظاهرا از زیر مجموعه‌های برند زوتی به حساب می‌آمد. استراتژی ضعیف فروش، این مدل را به فراموشی سپرد و حتی مدل X5 آن نیز هرگز به بازار وارد نشد.
راین V5 (RAYEN V5)
تجربه تولید داخلی شرکت راین هم راهی جز شکست نداشت. ماشین چینی V5 درست در زمانی وارد بازار شد که رقبای مدرن و پیشرفته هم‌وطنش حضور داشتند و نمای ظاهری این خودرو حداقل برای یک دهه قبل‌تر از زمان خودش به نظر می‌رسید.
زوتی (Zotye)
پروژه بزرگی که می‌توانست انقلابی در بین خودروهای اقتصاد بازار ایران به راه بیندازد، درنهایت به شکلی محدود توسط ناوگان تاکسی‌رانی مورداستفاده قرار گرفت. نه آریو و نه Z300 هیچ‌کدام نتوانستند در بازار شانسی برای عرض‌اندام پیدا کنند.
فوتون (FOTON)
تصور می‌شد که موفقیت برند فوتون در دنیای کامیونت، بار دیگر در حوزه خودروهای سواری نیز تکرار شود. ایران خودرو سراغ پیکاپ تونلند رفت و شرکت عظیم خودرو نیز دست روی شاسی‌بلند ساوانا گذاشت که هر دو محکوم به شکست بودند.
کوپا (Coupa)
شرکت خودروسازی ریگان که متولی عرضه شاسی‌بلند کوپا T210 در ایران بود، با شکست این محصول لوکس چینی مواجه شد. خودرویی که المان‌هایی از طراحی فولکس‌واگن و پورشه را در خود داشت، ولی با این حال، نتوانست نظر مشتری ایرانی را جلب کند.
گریت وال (Great Wall)
عدم رعایت اصول مدیریت، محصول موفقی مانند ولیکس C30 را از گردونه خارج کرد. این ماشین چینی علی‌رغم کیفیت قابل‌قبول، با مشکلات متعدد خدمات پس‌ازفروش و قطعات یدکی روبرو شد و به همین دلیل، خیلی زود از سوی خریداران پس زده شد.
گک (GAC)
شرکت GAC به طرزی نامشخص و گمنام وارد بازار کشور شد و به همان شکل نیز از بازار بیرون رفت. دو مدل ترامپچی GA3S و GS5 اساساً حتی در حد شناسایی نیز باقی نماندند.
لندمارک (Landmark)
این برند نشان داد که عقب‌ماندن از جریان بازار، چه عواقبی را به همراه دارد. ماشین چینی V7 با توانایی‌های چشم‌گیر خود در آفرود و فضای جادار کابین، شاید اگر 5 سال قبل از حضور در بازار ایران به دست مشتریان می‌رسید، شانس بهتری نصیب آن می‌شد.
هاوال (HAVAL)
یکی از مهم‌ترین برندهای خودرو چینی که در مدت‌زمانی کوتاه به دلیل مشکلات مدیریتی زمین خورد، هاوال بود. شاسی‌بلندهای زیبای H2 و H9 حتی با درنظرگرفتن قابلیت‌های جذاب فنی‌شان، باز هم نتوانستند در کوران رقابت باقی بمانند.
هن تنگ (Hanteng)
عظیم خودرو بعد از تجربه ناموفق فوتون بار دیگر سراغ یک برند چینی رفت که به نظر می‌رسد این شرکت نیز شانسی برای حضور در بازار ایران پیدا نخواهد کرد.
موج خودروهای جدید چینی در راه بازار
بازگشت خودروهای چینی این‌بار با مدل‌هایی بسیار مدرن و صدالبته گران‌قیمت همراه بوده است. محصولاتی که به لحاظ طراحی کاملاً پیشرفته هستند و لیست بلندبالایی از آپشن‌های مدرن را در خود جای داده‌اند. جدیدترین خودروهای چینی در راه بازار را در ادامه شرح داده‌ایم.
جدیدترین خودروهای چینی عبارتند از: دیگنیتی و فیدلیتی از گروه بهمن، لیفان X70 از کرمان موتور، شاسی‌بلند SX60 از شرکت فردا، جی‌ام‌سی S350 از شرکت ریگان، جک T8 و X7 از کرمان موتور، اس.دبلیو.ام G01 از شرکت سیف خودرو و چندین مدل دیگر پشت دروازه‌های بازار صف کشیده‌اند. هنوز نمی‌توان درباره موفقیت یا عدم موفقیت این خودروها صحبت کرد؛ چراکه اساساً این خودروها هنوز تجربه میدانی طولانی‌مدتی را پس‌انداز نکرده‌اند. با این حال، با توجه به تمام تجربیات موفق و ناموفق گفته‌شده، می‌توان گفت که مشتری ایرانی برخلاف تصور برخی از شرکت‌های خصوصی، در وهله نخست چندان توجهی به شکل و قیافه محصولات چینی نمی‌کند.
آن‌چه برای مشتریان اهمیت دارد، شرایط فروش متنوع، خدمات پس‌ازفروش گسترده، قطعات یدکی در دسترس و البته قیمت رقابتی است؛ بنابراین، از میان تمامی این خودروهای تازه‌وارد، خودرویی که ضمن توانایی‌های فنی چشم‌گیر و امکانات رفاهی متنوع بتواند چنین شرایطی را برای خریدار ایرانی فراهم کند، احتمال می‌رود که بتواند تجربه موفقی در بازار کشور داشته باشد؛ در غیر این صورت، به سرنوشت محصولات شرکت‌هایی هم‌چون هن‌تنگ، لندمارک، زوتی، دامی و… دچار خواهد شد.
بیشتر بخوانید
من با توجه به تجربه شخصیم خودرو های چینی باز خیلی بهتر از ایرانی هستش و توو این شرایط اقتصادی که نمی تونیم به جز ایرانی و چینی خودرو دیگه ای بخریم خدارو شکر این چینیا هستن!
بنظرم همین ماشینهای چینی خیلی بهتر از ایرانیه تا سوار نشید نمیتونید نظر بدید اینایی که میگن خوب نیست هنوز سوار نشدن و الکی نظر میدن ماشینهای ایرانی اصلا امکانات و کیفیت مطلوبی ندارند
نوشته و تحلیل خوبی بود
لگنهایی از دیار سرسبز چین
پایین‌ترین ماشینی که معرفی میشه ام وی ام ۱۱۰ است
شما یا نداشتین یا دلیلی دیگه داره که میگین در اول بحث کیفیت و ایمنی نداره
من نمیگم داره ولی در مقایسه با تمام محصولات ایرانی از کیفیت و ایمنی بالاتری برخورداره
مدل های دیگه که جای خود دارد
پراید مثلا ایمنی داره ؟ تیبا چطور ؟
کودوم محصول ایرانی وقتی درشا میبندی بسته میشه درست ؟
اصلا کودوم محصول ایرانی دو تاش مثل هم تولید شده ؟
اصلاح ماشین چینی توسط ایران خودرو و سایپا درست شده نه مردم
هاوال موفق نبود؟!