نیسان رونیز، شاسی‌بلند آفرودی شرکت نیسان که در بازارهای خارج از ایران با نام اکسترا (Xterra) شناخته میشود، تجهیزات آفرود رونیز باعث شد این خودرو نقش بسیار مهمی را در تاریخ خودروهای آفرودی موجود در بازار ایران ایفا کند؛ زیرا تا پیش از ورود این خودرو به بازار، عمده آفرودسواران گزینه‌ای جز پاترول قدیمی که فناوری آن متعلق به چندین دهه پیش بود، نداشتند و از سویی، محصول دیگری مانند تویوتا لندکروزر نیز حضور چندان گسترده‌ای در بازار کشور نداشت و به دلیل قیمت بالا، خرید آن از توان مالی اغلب آفروددوستان خارج بود. از همین رو در این مقاله قصد داریم شما را با تجهیزات رونیز آشنا کنیم تا با این خودروی محبوب آفرودبازها آشنا شوید.
رونیز با ورود به بازار، در ابتدا به دلیل طراحی جذاب خود توانست هم نظر طرف‌داران شاسی‌بلندهای لوکس را به خود جلب کند (در حالی که حتی در زمان خود نیز خودروی لوکسی نبود) و هم آفرودسوران جذب این خودرو شدند. بعدها هم که با سهولت واردات خودرو و ورود خودروهایی هم‌چون سانگ یانگ موسو، تویوتا پرادو و میتسوبیشی پاجرو به بازار، Nissan Roniz هم‌چنان جایگاه خود را در تورهای کویرنوردی حفظ کرد، اما جایگاه واقعی این خودرو، پس از توقف تولید آن در سال ۱۳۸۹ به دست آمد.
از وقتی قیمت خودرو در ایران رو به افزایش گذاشت و از سویی، ممنوعیت واردات خودرو نیز بازار را محدود کرد، دیگر خودروهایی هم‌چون لندکروزر و هایلوکس از کاربری اصلی خود خارج شدند و بیشتر نقش یک خودروی لوکس و گران‌قیمت را بازی می‌کردند تا یک خودروی کویرنورد!
اینجا بود که Nissan Roniz به دلیل قیمت پایین خود نسبت به وارداتی‌ها و از سویی مدرن‌تربودن و قدرت بهتر خود در مقایسه با SUVهای کاربراتوری چند دهه پیش مانند پاترول و جیپ، به‌خوبی بین کویرنوردان طرف‌دار پیدا کرد و مشتریان فراوانی به سمت این خودرو روانه شدند. البته که صددرصد تجهیزات آفرود نیسان رونیز نمی‌تواند با خودروهایی مانند لندکروزر مقایسه شود اما در سطح خود بسیار عالی است. آفرودسواران حرفه‌ای حتی اقدام به تیونینگ و اعمال تغییرات گسترده‌ای در رونیزهای خود می‌کنند و این خودرو با توجه به پتانسیل بالا، شاسی مستحکم و قوای فنی مناسب، می‌تواند پابه‌پای خودروهای گران‌تر در کویر حرکت کند. در ادامه، به بررسی تجهیزات رونیز و ویژگی‌های منحصربه‌فرد این خودرو خواهیم پرداخت.
نمای کلی نیسان رونیز
قبل از شروع بررسی تجهیزات آفرود نیسان رونیز ابتدا نگاهی ظاهر این خودرو داشته‌باشیم. مدلی که پارس خودرو آن را تولید کرد، نسخه‌ای از نیسان اکسترا است که مخصوص بازارهای خارج از آمریکای شمالی بود و به همین دلیل، طراحی ظاهری آن با مدل اصلی اکسترا متفاوت است. گرچه نمای عقب و جانبی در هر دو مدل یکسان است، ولی مدل تولیدشده توسط پارس خودرو در نمای جلو با محصول دیگر Nissan یعنی وانت فرانتیر مشابه است و از چراغ‌هایی تقریبا گرد استفاده می‌کند.
بی‌شک، یکی از مشخصه‌های ظاهری که Roniz را تبدیل به خودرویی خاص بین سایر SUVهای بازار کرده است، طراحی سقف این خودرو است. سقف خودرو در قسمت عقب دارای ارتفاع بیشتری در مقایسه با قسمت جلو است و این نحوه قرارگیری آن‌ها، موجب شده است تا سرنشینان عقب ضمن برخورداری از دید مناسب، از فضای سر و پای بهتری برخوردار باشند.
کابین Roniz با پیکاپ و محصول دیگر پارس خودرو یعنی سرانزا تفاوتی ندارد. فرمان چهارشاخه پلاستیکی، دریچه‌های تهویه که پایین‌تر از سیستم صوتی قرار گرفته‌اند و دو عدد دسته‌دنده، از اصلی‌ترین موارد طراحی این خودرو هستند. در نمونه‌ای که تصاویر آن را مشاهده می‌کنید، مالک خودرو اقدام به نصب سیستم صوتی متفاوتی کرده است که از نمایش‌گر رنگی بهره می‌برد. تجهیزات آفرود رونیز تنها محدود به قفل مرکزی، شیشه‌های برقی و فرمان هیدرولیک است.
قوای فنی نیسان رونیز
زیر کاپوت این خودرو، یک موتور 2389 سی‌سی چهارسیلندر خطی بنزینی قرار دارد. این موتور، می‌تواند ۱۵۰ اسب‌بخار قدرت و ۲۰۸ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. نیروی موتور، با استفاده از یک گیربکس ۵دنده دستی به هر دو محور خودرو انتقال پیدا می‌کند. نیروی موتور در این خودرو شاید روی کاغذ چندان زیاد نباشد، اما برای کاربری این خودرو مناسب است و مادامی که Nissan Roniz را با خودروهای شش‌سیلندر مقایسه نکنید، توانایی‌های حرکتی قابل‌قبولی را ارائه می‌دهد. با توجه به وزن ۱۷۷۰ کیلوگرمی خودرو، رونیز می‌تواند در زمانی حدود ۱۵ ثانیه سرعت خود را از حالت سکون به صد کیلومتر بر ساعت برساند و توانایی دست‌یابی به حداکثر سرعت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت را هم دارد.
موتور نیسان رونیز گرچه انژکتوری است و این یک مزیت برای این خودرو محسوب میشود، اما سیستم انژکتوری در این خودرو از انواع ابتدایی است و هم‌چنان شاهد وجود دلکو در این خودرو هستیم. دلکو قطعه‌ای است که وظیفه ارسال برق به شمع‌ها را دارد و بیشتر در خودروهای کاربراتوری دیده میشود؛ اما نسل اول خودروهای انژکتوری نیز از این قطعه استفاده کرده‌اند که Nissan Roniz نیز در این دسته قرار می‌گیرد.
این موتور باکیفیت و قابل‌اطمینان که در بین موتورهای نیسان با کد KA24DE شناخته میشود، اشتیاق زیادی به مصرف سوخت دارد و در هر صد کیلومتر، به طور ترکیبی ۱۳ لیتر بنزین مصرف می‌کند. بسیاری از مالکان، همین مصرف سوخت اعلامی ۱۳ لیتری را نیز خوش‌بینانه می‌دانند. در صورتی که خودروی خود را به تجهیزات آفرودی و لاستیک‌های آج‌دار مجهز کرده باشید، باید انتظار افزایش قابل‌توجه مصرف سوخت را نیز داشته باشید! در ادامه مقاله تجهیزات آفرود رونیز به بررسی توانایی‌های آفرودی این خودرو خواهیم پرداخت.
توانایی‌های آفرودی نیسان رونیز
همان‌طورکه در ابتدای مقاله اشاره کردیم، Nissan Roniz یک شاسی‌بلند آفرودی با شاسی مستقل و دنده کمک است و این مساله آن را در بحث توانایی‌های خارج از جاده، برتر از کراس‌اوورهایی هم‌چون سانتافه، تویوتا راو۴ یا کیا اسپورتیج قرار می‌دهد. رونیز با توجه به بازه قیمتی و سن‌وسال خود، هر آن‌چه را که برای شروع یک آفرود جذاب نیاز دارید، با خود دارد.
در ادامه مقاله تجهیزات آفرود نیسان رونیز به توناتایی‌های آفرودی این خودرو، بیشتر می‌پردازیم؛ شاسی این خودرو مانند وانت‌ها از بدنه مستقل است؛ چنین قابلیتی گرچه روی قابلیت‌های جاده‌ای خودرو نظیر هندلینگ و پایداری اثر منفی دارد، ولی در آفرود یک مزیت بسیار بزرگ به حساب می‌آید. این نوع طراحی شاسی، رونیز را دقیقا در کلاس خودروهایی هم‌چون پاجرو و لندکروزر قرار می‌دهد. در ادامه مقاله تجهیزات رونیز به بررسی دنده کمکی 4 حالته این خودرو خواهیم پرداخت.
دنده کمکی 4 حالته رونیز
از دیگر تجهیزات رونیز می‌توان به گیربکس ۵دنده دستی اشاره کرد که از «جعبه‌دنده کمکی» نیز بهره‌مند است. دنده کمکی در این خودرو دارای چهار حالت H2- H4- L4- N است که در ادامه به توضیح هر یک می‌پردازیم:
حالت H2
در حالت H2 که مخصوص استفاده روزمره است، نیروی موتور تنها به چرخ‌های عقب منتقل میشود و چرخ‌های جلو، دیگر با موتور درگیر نیستند.
حالت H4
در حالت H4، نیروی موتور به هر دو محور به طور مساوی انتقال پیدا می‌کند؛ ولی تغییری در ضریب انتقال نیرو حاصل نمی‌شود. با توجه به این‌که نیسان رونیز فاقد دیفرانسیل مرکزی است، زمانی که دنده کمکی را در حالت H4 قرار دهید، نیروی موتور به صورت مساوی بین محور جلو و عقب تقسیم خواهد شد. به همین علت، باید حواستان باشد تا در جاده این کار را نکنید و تنها در مسیرهای خاکی یا برفی این حالت را فعال کرده باشید؛ چون به دلیل نبود دیفرانسیل مرکزی، خودرو روی جاده دچار لاستیک‌سایی میشود و مصرف سوخت نیز بالا می‌رود.
حالت L4
در حالت L4 نیز، نیرو با ضریب سنگین بین چرخ‌های جلو و عقب تقسیم میشود که مخصوص آفرود سنگین و بالارفتن از شیب‌های شدید است. در حالت L4، خودرو حداکثر سرعت بسیار محدودی با هر دنده دارد.
حالت خلاص یا N
حالت آخر نیز با نام N یعنی خلاص شناخته میشود و مخصوص زمانی است که قصد بکسل‌کردن رونیز را داشته باشید. در این حالت، ارتباط چرخ‌ها با گیربکس قطع میشود تا بکسل‌کردن خودرو با سهولت بیشتری انجام شود.
این خودرو به قفل دیفرانسیل محورهای جلو یا عقب مجهز نیست؛ ولی به‌صورت افترمارکت، می‌توانید اقدام به نصب این آپشن روی خودرو کنید که البته هزینه گزافی دارد. برخی تیونرها نیز به جای قفل دیفرانسیل، استفاده از دیفرانسیل‌های لغزش محدود (LSD) را پیشنهاد می‌کنند که در بازار، بعضا با نام دیفرانسیل کلاچ‌دار نیز شناخته می‌شوند. با این‌که Nissan Roniz خودرویی توان‌مند در شیب‌زدن و کوه و صحرا است، اما این ارتقا می‌تواند توانایی خارج‌جاده‌ای این خودرو را به میزان چشم‌گیری افزایش دهد.
یکی از نکات منفی در رابطه با این خودرو، نبود «پلوس خلاص‌کن» در این خودرو است. پلوس خلاص‌کن در خودروهای آفرودی، وظیفه جداکردن چرخ‌های جلو از پلوس، هنگام رانندگی در وضعیت H2 را دارد. جداشدن پلوس‌ها از چرخ‌ها، می‌تواند باعث کاهش مقاومت و کاهش مصرف سوخت خودرو شود. این قطعه نیز به صورت افترمارکت برای Roniz موجود است؛ ولی به گفته بسیاری از مالکان، پلوس خلاص‌کن‌های موجود در بازار، گاهی دچار مشکل می شوند و این مساله در آفرود، حسابی دردسرساز خواهد بود.
نبود پلوس خلاص‌کن در کنار افزایش مصرف سوخت، سبب مقداری لرزش فرمان در سرعت‌های بالا میشود. اگر خودروی رونیز خود را بیشتر برای مصارف آفرودی استفاده می‌کنید و خیلی با آن به جاده نمی‌روید، پیشنهاد میشود قید نصب پلوس خلاص‌کن را بزنید.
کیت‌های تغییر ارتفاع نیز از دیگر مواردی هستند که مالکان Roniz به سمت آن‌ها می‌روند؛ اما باید توجه داشت که هرگونه تغییری در سیستم تعلیق، باید اصولی باشد و از گوشواره، فنرها و کمک‌فنرهایی با برند معتبر در خودرو استفاده کرد.
رینگ و لاستیک‌ها از دیگر تجهیزات رونیز هستند. برای بهبود توانایی رونیز در شن و گل‌و‌لای، می‌توان لاستیک‌های آفرودی معروف به «گل‌درشت» یا «گل‌جنگل» را روی این خودرو نصب کرد. این لاستیک‌ها هر قدر چسبندگی خوبی در آفرود دارند، همان‌قدر روی جاده تاثیر منفی روی کیفیت سواری، پایداری و ترمزگیری خودرو می‌گذارند؛ به همین دلیل، در انتخاب آن‌ها باید دقت کرد.
کلام آخر بررسی تجهیزات آفرود رونیز
در این مقاله به طور کامل تجهیزات رونیز را مورد بررسی قرار دادیم. این خودرو را می‌توان پس از سال‌ها هم‌چنان خودروی شماره یک آفرودسواران در ایران به حساب آورد. این خودرو با طراحی جذاب، کابین جادار، دوام بالای مجموعه فنی (به‌خصوص موتور و گیربکس) و فراوانی قطعات یدکی و خدمات، گزینه کم‌دردسر و مناسبی برای طبیعت‌گردان است. از سویی، قیمت رونیز و لوازم یدکی آن نیز مانند تویوتا هایلوکس یا تویوتا اف جی کروزر، طوری نیست که با ترس و اضطراب با آن به خارج جاده بروید.
البته در کنار تجهیزات آفرود رونیز که قابل قبول است و تمامی مزایای خود، معایبی نظیر مصرف سوخت بالا، سواری خشک، نبود تجهیزات ایمنی هم‌چون ایربگ و ترمز ABS ، قدرت پایین موتور و کمبود امکانات رفاهی دارد که باعث میشود برخی از افراد، سایر خودروهای کراس‌اوور و به‌روز بازار را به این پیرمرد ژاپنی ترجیح دهند. برای اطلاع از قیمت نیسان رونیز و دریافت کارشناسی خودرو کلیک کنید.
بیشتر بخوانید
